Categorie: Leiderschap

Een belangrijk verschil tussen leiderschap en management ligt in de focus. Management richt zich op het 'hoe' van taken, terwijl leiderschap het 'waarom' en 'wat' omvat. Managers houden zich bezig met de uitvoering van plannen, ervoor zorgen dat taken op tijd en binnen eventuele budgetten worden voltooid. Ze vertrouwen op processen en systemen om efficiëntie te kunnen werken. Leiders daarentegen houden zich bezig met het grotere geheel en het doel achter de taken, het ‘waarom’ is een onderdeel van samen zoeken naar de beste weg. Leiders communiceren de visie, inspireren anderen en moedigen hen aan om hun visie te delen en bij te dragen aan het succes (en het te vieren natuurlijk!)

Een ander verschil is de benadering van mensen. Terwijl managers individuen overzien en sturen aan de hand van hun eigen visie, bouwen leiders relaties op en motiveren ze hun teamleden. Managers kunnen de nadruk leggen op het naleven van regels, terwijl leiders zich richten op empowerment en persoonlijke ontwikkeling. Leiders zoeken naar de kracht van de ander en proberen de ander te begrijpen. Ze vertonen voorbeeldgedrag, moedigen aan en benutten de potentie van de ander. Sterk leiderschap geeft ruimte aan leiderschap en helpt nieuwe leiders te groeien. Er is vertrouwen en ondersteuning aan de ander.

Daarnaast gaat leiderschap vaak gepaard met het nemen van risico's en het uitdagen van de status quo. Leiders zijn bereid om buiten hun comfortzone te stappen, verandering te omarmen en vernieuwingen aan te moedigen. Ze inspireren anderen om hetzelfde te doen, waardoor een cultuur van continue verbeteren en aanpassingsvermogen wordt bevorderd. Ik geloof dat managers of management essentieel is voor het handhaven van stabiliteit, al kan het geen kwaad eens af te wijken van vastgestelde kaders 😉

Kortom, leiderschap en management gaan hand in hand. Beiden zijn nodig voor stabiliteit en groei in een team of organisatie. Leiderschap kan niet zonder management, al bestaan er wel managers die niet leiden. Gekscherend zou je kunnen zeggen dat je, wanneer leiderschap ontbreekt, meer kunt spreken van lijden dan leiden. Waar heb jij je focus op? De resultaten of de mensen? Ben je een lijder, een manager of een leider?

Heb je behoefte aan ontwikkeling, aan groei en iemand die een stukje met je meeloopt? Laten we vrijblijvend een kop * drinken!

*koffie, thee of limonade!

Ik denk dat het belangrijkste is dat investeren in medewerkers ‘winst’ oplevert in de vorm van een grote betrokkenheid. Als je je als medewerker gewaardeerd voelt en je eigen bijdrage aan het succes van de organisatie gezien wordt, wordt je onderdeel van dat succes. Dit zorgt er meestal voor dat medewerkers harder werken en meer hun best doen. Je zou kunnen zeggen dat de productiviteit verhoogd, het werkplezier vergroot wordt en het gevoel van loyaliteit toeneemt. Omgekeerd: verwaarloos je dit belangrijke aspect (erkenning geven en gezien worden) kun je zelf wel concluderen wat er gebeurt.

Het behoud van medewerkers wordt groter als ervaren wordt dat de individuele bijdrage wordt gewaardeerd en dat ze zinvol werk doen. De kans is groter dat medewerkers zich voor langere tijd aan een organisatie willen verbinden. Zeker in deze tijd is dat geen overbodige luxe, toch? Dit gevoel wordt nog meer vergroot als medewerkers ook mogelijkheden hebben om te groeien en zichzelf te ontwikkelen.

Wat denk je dat in de onderlinge samenwerking het gevolg is van het gevoel dat er naar jouw welzijn wordt gekeken? Ik ben ervan overtuigd dat dit zorgt voor een positieve cultuur op de werkvloer, voor elkaar steunen en samenwerken en zo in deze mindset ook gemeenschappelijke doelen behalen. Het moet toch een plezier zijn om in zo’n team te werken?

Naast dat de onderlinge samenwerking verbeterd kan het niet anders dan dat dit ook een uitwerking heeft op anderen. Of dat nu andere teams in de organisatie zijn, cliënten of bezoekers. Positiviteit wordt groter als je het deelt!

Een laatste positief gevolg van het prioriteren van je medewerkers is het stimuleren van creativiteit en zelfredzaamheid. Als je als medewerker het gevoel hebt dat je idee of bijdrage wordt gewaardeerd, voel je je eerder op je gemak om gedachten te delen en samen met anderen risico’s te nemen. Effect: creatieve oplossingen van problemen en besluitvorming die buiten de kaders durft te denken. Misschien kom je wel op een oplossing voor iets, waar je anders nooit op was gekomen… Hoe je goed besluiten neemt, daar schrijf ik nog weleens over.

En wat nu met die cijfers? Ik hoor je denken. Je ontkomt er niet aan dat je je bezig moet houden met cijfers. Er is geld nodig voor activiteiten en het draaiend houden van de organisatie. Er is sturing nodig om weloverwogen beslissingen te kunnen nemen. Misschien is er binnen jouw organisatie ook sprake van concurrentie. Negeren van cijfers is zeker niet mijn advies. Maar waar ligt je focus? Investeer je in het welzijn en groei van je medewerkers? Ik ben ervan overtuigd dat dat een sterke basis legt voor duurzaam succes! Niet cijfers, maar de mensen, zij zijn het meest waardevolle bezit!

Terwijl ik net (vroeg in de ochtend) opstond hoorde ik buiten de vogeltjes alweer fluiten. Waar ik tot een maand geleden in de ochtend nog in het donker achter de computer zat, kijk ik nu uit over het park voor mijn huis waar de eerste narcissen alweer staan. Een mooi moment: de lente is begonnen, het wordt weer licht en er is ruimte voor groei. Ik moest denken aan de cyclus van het leven en spontaan ontstond de link naar werk en naar het proces waar leiders doorheen gaan. De seizoenen van zaaien, oogsten, succes en rust. Herken je die? Ik neem je graag mee in mijn gedachten.

Anders dan bij het natuurlijke verloop van de seizoenen begin ik graag bij de winter. Zoals ik het zie is dit een seizoen van rust, van bezinning. Met ruimte om jezelf vragen te stellen en na te denken over wie jij bent, waar je naartoe wilt en waar jij voor staat. De basis van jouw leiderschap. Misschien werk je als zelfstandige en is deze stap toe te passen voor je weer aan een nieuwe opdracht begint. Het kan makkelijk zijn om van het één naar het ander te vliegen in de drukte van alle dag. Je werk kan op de eerste plaats komen en misschien loop je jezelf daarin voorbij? Misschien helpt het jou om eens stil te worden, te luisteren naar jezelf; jouw visie, jouw eigenheid en de waarden die je uit wilt dragen?

Misschien werk je binnen een organisatie in vaste dienst. Ook daar kan de hectiek je meenemen in de waan van de dag. Misschien heb jij juist behoefte aan bezinning, maar wordt er van je verwacht dat je juist resultaten boekt. Je kunt juist dan behoefte hebben aan een rustig moment, aan tijd om na te denken, te rusten en van daaruit nieuwe plannen te kunnen bedenken. Durf je jezelf uit te nodigen je dit te gunnen?

Mag de winter een uitnodiging zijn om even stil te staan, letterlijk? Wie ben jij en welk verschil wil jij maken in de komende seizoenen? Welke zaadjes wil jij planten en wat wil je bereiken, wat is je doel? Wat heb jij daarvoor nodig en waarin wil je jezelf uitdagen te groeien? Sta eens stil, voordat de eerste lentezon zich aandient. Je kan je verwonderen hoe uit niets, iets kan gaan ontstaan.

Vanuit de winter open je langzaam je ogen. Een zonnetje schijnt en het leven voelt lichter. Diep in jezelf brand een vuurtje en er is ruimte voor nieuwe dingen, voor plannen maken, voor ruimte geven aan wat nog kan ontstaan. Klinkt voor mijn doen aardig zweverig, of niet?

Ik bedoel het heel serieus. Nadat je tot rust bent gekomen kan er letterlijk ruimte ontstaan. Je krijgt nieuwe ideeën, je legt verbinding met anderen die met jou mee willen werken. Vanuit de rust kunnen er zomaar plannen ontstaan voor vernieuwing. De gedachten die je had komen tot bloei. Daarin kun je de eerste stappen gaan zetten.

In de vertaling naar het werk betekent dat bijvoorbeeld dat je nieuwe klanten kunt zoeken, je visie uit mag rollen of de eerste stappen kunt zetten in kennismaken met je nieuwe collega’s. Een kennismaking tussen jou en je team; daar waar ideeën samenkomen. Wat is de inspiratie van de ander en waarin raakt dat jouw doelen? Het is een seizoen van aansluiting vinden, van samen gaan ontdekken welke mogelijkheden er zijn.

Voor jou als leider een mooi moment en ook een cruciaal moment. Want wat en hoe je zaait is van grote waarde voor de zomer en de herfst, voor actie en voor de oogst. Laat je je identiteit en je kracht uit de winter zien? Zaai je met liefde en oog voor de mensen om je heen?

Tot slot: geniet! Van de zon en van de vogels. Durf even stil te zijn en je te warmen en op te laden, de balans tussen zaaien en rusten. Neem stiekem een beetje rust van de winter met je mee.

Alles floreert, dat wat je zaaide komt tot bloei. Je ziet de eerste resultaten van je inspanningen en met volle kracht ga je vooruit. Soms is het rennen, soms is het stilstaan. Alhoewel ik in de zomer ook de link leg naar een heerlijke vakantie, is het in deze beeldspraak niet het eerste waar ik aan denk. Het is een mooi moment, want je ziet nu waar je jouw inspanningen voor hebt gedaan.

Ik kan me zomaar voorstellen dat je opdrachten goed lopen, je boekt successen in de projecten die je mag leiden of je team heeft zich gevormd naar stabiliteit en de onderlinge samenwerking verbeterd. Talenten worden aangeboord en mensen kunnen ruimte innemen.

Niet alleen in materiële zin is er leven in de brouwerij, ook in de samenwerking met anderen ontstaan resultaten. Wat een resultaat van wat je gezaaid hebt.

Her en der zie je ook problemen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat álles van een leien dakje ging. Je ziet nu het licht is ook opeens waar er nog werk ligt, wat nog niet af is. Het bruist en het wordt gevierd, maar stiekem kijk je al vooruit naar de herfst en naar wat komen gaat.

Vergeet in dit seizoen niet te genieten. Zoals je in de lente deed toen de vogeltjes begonnen te fluiten. Je mag trots zijn op jezelf! Jouw kracht en inzet heeft geholpen in de mooie resultaten, je ziet daarin iets terug van wie je bent. Je inspanningen worden beloond.

Het feestgedruis van de zomer wordt langzaam minder. Het hoogtepunt is voorbij en je merkt dat het tijd is om een beetje naar binnen te keren. Samen ruim je de resten op van het moois dat jullie net hebben beleefd. De euforie kan ruimte maken voor emotie. Je begint met loslaten van iets waarin je samen grote dingen hebt gedaan. Dat kan misschien een beetje verdrietig voelen.

Nadat alles is opgeruimd en er rust ontstaat is het tijd om terug te kijken naar het voorjaar, de plannen en ideeën en naar de zomer en de resultaten die je hebt geboekt. Hoe is dat proces gegaan en waar kijk je met trots op terug? Zijn er dingen die je een volgende keer anders zou doen en wat heb je daarvoor nodig?

Na alle hectiek mag je jouw focus van buiten weer langzaam naar binnen richten. Het kan verleidelijk zijn te blijven hangen in de adrenaline van het doen. Bij mijzelf herken ik dat ik snel weer door zou willen. Ging het niet zoals gepland? Wat ging er niet goed en dan direct weer door met een verbeterslag. Ik leer om dat niet te doen. Om even stil te worden. Soms is er nog stiekem zo’n oktoberzonnetje. Het ideale moment om buiten frisse lucht in te ademen en alles even te laten gaan. Voor je het weet spoelt de regen alles weg en wacht een nieuw seizoen…

Herkenbaar? Voor mij wel. Niet alle seizoenen lopen gelijk aan de daadwerkelijke seizoenen (vaak gaan deze processen veel sneller dan 3 maanden;-)) al zie ik het in mijn huidige vaste werk vrijwel helemaal terug. Van rusten, naar plannen, naar actie en naar evalueren. Dat is heel fijn! Toch merk ik ook als ik voor mijzelf werk dat niet alle seizoenen overal gelijklopen. Herken je dat? Terwijl jij nog filosoferend nadenkt over het wat en hoe, is een collega al bezig met de taakverdeling. Of andersom, jij wilt actie en een collega denkt nog na over wat jullie eigenlijk gaan doen. Dat kan frustrerend zijn. Toch wil ik je uitdagen iets van de seizoenen mee te nemen, jezelf ruimte te geven en te bezinnen voor je begint. Af en toe stil te staan, te genieten van het lentezonnetje voor je weer mee wordt gezogen in de drukte van elke dag…

Mensen die mij kennen weten dat de kracht van de vrouw en vrouwelijk leiderschap belangrijke thema’s voor mij zijn en waar ik me graag mee bezig houd. Ik vind krachtige vrouwelijke leiders inspirerend. Ik ben opgegroeid in een erg conservatieve christelijke omgeving. Het beeld van de vrouw dat daarin geschetst en ook overgebracht werd, was met name dienend, zorgend, onderdanig en naar mijn gevoel vooral zonder eigen stem. Soms zelfs in letterlijke zin, waarin de vrouw niet gehoord werd en de man werd gezien als de wijze en krachtige.

Met respect voor elk mens, zijn eigen overtuigingen en de wijze waarop elk mens zijn eigen leven vorm mag geven, laat ik inmiddels graag mijn eigen geluid horen. Mijn vrouwelijke geluid, kracht en leiderschap. Leiderschap met vrouwelijke energie; krachtig en eigen.

Niet alleen in mijn eigen leven en omgeving zijn de thema's vrouwelijk leiderschap, gelijkwaardigheid en kansengelijkheid een belangrijk onderwerp. In de maatschappij, organisaties, het bedrijfsleven, steeds vaker wordt er gekeken naar kansengelijkheid en de positieve kracht die uitgaat van meer feminiene energie aan ‘de top’.

Voordat ik verder schrijf wil ik graag benadrukken dat ik niet wil streven naar overheersing door de vrouw, ook geen mannelijke leiderschapskwaliteiten wil afdoen en geen enkele man wil benadelen (juist niet, sámen is toch zoveel mooier!). Gelijkwaardigheid en kansengelijkheid vind ik twee belangrijke waarden. De één niet meer of minder dan de ander, allebei dezelfde kansen en eisen.

In de dagelijkse praktijk, in literatuur, in onderzoek naar leiderschap komt naar voren dat vrouwen een uniek perspectief en ook unieke vaardigheden bezitten die ook naar voren komt in de leiderschapsrollen die zij hebben. De kracht van de vrouw zie je terug in het bedrijfsleven, activisme en politiek. Het klinkt misschien als een schot voor open doel (maar toch zeg ik het graag nogmaals ;-)): vrouwelijke leiders hebben keer op keer laten zien dat ze de macht hebben om een betekenisvolle verandering teweeg te brengen.

Ik neem je graag mee in een aantal eigenschappen die vaak meer tot uiting komen in vrouwelijk leiderschap, dan in mannelijk leiderschap. Ik wil daarin zeker niet generaliseren of stereotyperen, mannen kunnen ook empathisch zijn, prioriteiten stellen, inclusief denken en samenwerken ;-).

Een van de krachtige kenmerken van vrouwelijk leiderschap is empathie. Vrouwen hebben over het algemeen een hoger niveau van emotionele intelligentie, waardoor ze op een dieper niveau contact kunnen maken met mensen en sterke relaties kunnen opbouwen. Deze vaardigheid is vooral belangrijk in leiderschapsrollen, in contact met teamleden, collega’s en anderen. Dit kan zorgen voor teamsuccessen en doelen behalen. Een vrouwelijke leider die zich kan inleven in haar team en hun behoeften en wensen begrijpt, zorgt voor een positieve en creatieve werkomgeving. Ik ben ervan overtuigd dat sensitiviteit en empathie ook sneller leidt tot zicht om wat er in de onderstroom gebeurt. Het gevaar kan zijn dat het teveel over gevoel gaat, maar een krachtige leider weet dit gevoel ook te onderbouwen en op een prettige manier door te geven.

Misschien lekker kort door de bocht, er worden veel grapjes over gemaakt, maar misschien zit er wel een kern van waarheid in?

Vrouwen kunnen over het algemeen effectief meerdere dingen tegelijk doen en prioriteiten stellen. Over het algemeen worden vrouwen meer geconfronteerd met het hooghouden van veel verschillende ballen, daar waar vrouwen nog steeds vaker voor kinderen, het huishouden en hun omgeving zorgen. Kun je nagaan wat dat betekent als zij daarnaast ook nog carrière willen maken. Misschien is gelijkwaardigheid thuis ook nog een leuk thema voor een volgende blog ;-).

De voordelen van het makkelijk meerdere dingen tegelijk kunnen doen kun je doorvoeren naar het werk. Daar ga je aan de slag met meerdere projecten, meerdere teams en teamleden, meerdere taken en afwegingen maken in verschillende belangen. Dit gaat vrouwen doorgaans op een natuurlijke manier makkelijker af.

Vrouwelijke leiders hebben ook de neiging om meer samen te werken en inclusiever te zijn bij het maken van beslissingen. Door het samen te doen wordt een probleem of onderwerp bekeken vanuit verschillende perspectieven en meningen en uiteindelijk kan dit helpen een weloverwogen beslissing te maken. Het positieve effect hiervan zie ik nog breder; de stem van iedereen wordt gehoord, er is aandacht voor alle teamleden en hun persoonlijke kwaliteit wordt meegenomen in de beslissing. Wat ik terugzie in organisaties waar veel vrouwelijk leiderschap is, is de onderlinge cohesie. Vrouwen ondersteunen andere vrouwen, elkaars krachten worden vergroot en versterkt.

Een van de belangrijkste manieren waarop vrouwelijke leiders een positieve impact kunnen hebben, is door het doorbreken van genderbarrières en gendergelijkheid te bevorderen. Hoewel ik dit tweeledig vind, ten diepste hoop ik dat dit in de toekomst niet meer nodig hoeft te zijn. Dat elk mens, ongeacht gender, met waarde wordt gezien en gelijk is aan elk ander mens. De één niet meer dan de ander. De mannelijke leider met zijn kwaliteiten en de vrouw met de hare, in leiderschap dat het team of de situatie op dat moment kan bieden wat er nodig is!

Waarmee ben jij gevoed en waarmee laat jij je voeden? Zonder goede voeding kan je boom niet groeien en al ben je nog zo’n professional, voeding blijf je nodig hebben om een stevige en gezonde boom te blijven. Waar haal je je kennis en ontwikkeling vandaan en welke kwaliteit heeft je voeding? Welke mensen om je heen geven jou voeding en af en toe eens een bomenknuffel of schouderklop? Geen mens kan alleen functioneren, je hebt anderen nodig om van te leren en om je aan op te trekken. Misschien zijn dat leiders die je voor zijn gegaan, mensen om je heen die je (onder)steunen en scherpen, misschien grote leiders aan wie je een voorbeeld kan nemen. Ik heb niet veel verstand van tuinieren, maar ik zou me zomaar kunnen voorstellen dat de voeding die een boom krijgt ook iets zegt over de vruchten die hij voortbrengt. Wat denk jij?

Niemand is geboren als leider. Het worden van een goede leider kost tijd, ruimte en aandacht. Voordat een boom stevig staat duurt dat jaren, kost dat inspanning en letterlijke ruimte. Misschien duurt het zelfs wel (langer dan) een mensenleven. Net als de groei van een mooie boom doorstaat het een hoop snoeiwerk en zal het pad nooit recht vooruit zijn. Er zijn hobbels te nemen, een koers te bepalen, zal er gesnoeid moeten worden aan de boom en is er soms hulp nodig om richting te vinden. Een goede leider ben je niet zomaar, daar is werk en tijd voor nodig! Zo is er ook geen boom hetzelfde. Ik vond een leuk artikeltje waarin de link tussen verschillende soorten bomen en leiderschap wordt gemaakt. Geen enkele eik is precies hetzelfde, de soort is hetzelfde maar geen enkele eik is een exacte kopie van de vorige. Het groeiproces en omgeving bepalen het resultaat en de vruchten die het voortbrengt. Hoe ben jij gegroeid en wie mag jou snoeien?

Hoe ver gaan jouw takken en welke kant gaan ze op? Zijn ze stevig of nog dun? Nu het hier hard waait gaan de takken van de bomen alle kanten op. De stevige takken kunnen wel wat hebben, al gaan ze heen en weer. De dunne takken hebben het moeilijker en hebben de stevige takken nodig om bij de boom te blijven. Sommige bladeren aan de takken laten los en andere blijven zitten. Elke leider maakt stormen mee. Grote stormen, misschien zelfs zo groot dat je dreigt om te vallen. Maar ook kleine stormen met rukwinden kunnen je dreigen om te blazen. Dan is het belangrijk om stevig te staan en je takken (de koers die je gaat) te verbinden met wie jij bent en waar je voor staat, om een visie te hebben. Dan kan het stormen, zwaar en moeilijk zijn, maar wie je bent blijft staan.

Welke kant staan je takken op? Alleen omhoog of reiken ze ook opzij, naar de andere bomen eromheen? En waar leiden ze toe? Zijn de takken verweven in andere taken? Is er een patroon te zien of zijn het losse takken die zonder elkaar nodig te hebben hun eigen weg vinden? Houd je alles stevig vast of durf je ook los te laten?

Wanneer je over alles de controle hebt (áls dat al lukt) kan dat veilig voelen, maar kun je de focus verliezen? Door alleen te controleren en geen vertrouwen te hebben gaat de energie in veel takken zitten, maar brengt dat niet persé goede vruchten voort. Wanneer je geen keuzes maakt en alles vast wilt houden, raak je overbelast. Durf je blaadjes te laten vallen en los te laten zodat er ruimte ontstaat voor andere(n), voor nieuwe dingen?

Zoals ik al schreef brengen goede en gezonde bomen goede vruchten voort en slechte bomen slechte vruchten, of helemaal geen vruchten. Het is goed om eens na te denken wat jij nalaat en welke resultaten jouw leiderschap oplevert. Zijn dat positieve en goede vruchten of levert het slechte vruchten op en vergiftigt het de grond waarop je staat. Vallen de vruchten direct of dwarrelen ze verder en vergroot je daarmee je invloed? Verstikt jouw boom de bomen die nieuw opkomen of is er ook ruimte voor nieuw leiderschap? Denk eens na wat dat kan betekenen voor de toekomst! De kansen, ruimte en ondersteuning die jij aan nieuwe bomen kan geven, kan voor de toekomst het verschil maken. Als jouw takken dan kleiner worden, kunnen de bomen om jou heen groeien en ook weer nieuwe vruchten voortbrengen. Hoe mooi wordt het dan? Wat je nu zaait aan mooie dingen, aan visie, aan levenslessen heeft een uitwerking tot ver in de toekomst. Wat breng jij voort en waarin maak jij het verschil?

Een boom alleen is een boom alleen. Wat groeit er om je heen? Struiken voor wie je beschutting mag zijn? Andere bomen waardoor je stevig staat en waarmee je samen van waarde bent of zie je door de bomen het bos niet meer? Is het een plezier om door het bos te wandelen of prik je je aan gemene struiken en zijn de paden zo zanderig dat je schoenen vol raken? Interessante metaforen (al zeg ik het zelf ;-)) waarover ik zo al veel zou kunnen schrijven. Laat ik afsluiten met de opmerking dat het interessant kan zijn eens te kijken hoe jouw ‘bos’ eruitziet. Staan er overal dezelfde bomen in strakke paden of is het een diversiteit aan bomen die samen een mooi geheel vormen en denk eens na wat jouw waarde in het bos heeft en hoe fijn het is om bij jou te zijn. Kun je bij jou schuilen in de regen of even tegen je aan zitten als je moe bent? Is het veilig om bij je te zijn en ruikt het er lekker?

Als het gaat over leiderschap valt er een hoop te lezen, te luisteren te kijken. De grote namen uit de geschiedenis van inspirerende leiders kennen we allemaal en hun voorbeeld kan je inspireren als leider in deze tijd.

Ook in de huidige tijd zijn er inspirerende leiders naar waar ik graag naar luister en volg. Misschien ken je Craig Groeschel? Hij heeft een podcast: de Leadership Podcast. Craig Groeschel is de oprichter en leider van Life.Church, een grote kerk in Amerika. Nu is een kerk leiden misschien in sommige facetten iets anders dan het leiden van een organisatie, toch zie ik ook grote overeenkomsten. Gisteren luisterde ik een deel van een podcast met als onderwerp hoe je een leider wordt waar mensen van houden. Gratis luistertip bij deze 😉

Het deed me denken aan de visie op leiderschap die ik ook uitdraag in trainingen, gebaseerd op het model van niveaus van leiderschap. Ik geloof in groeien in leiderschap, in leiders die zich ontwikkelen, vallen en weer opstaan. In menselijke leiders die anderen inspireren. Het gebeurt regelmatig dat ik leiders hoor zeggen dat zij staan voor natuurlijk leiderschap – je bent een leider of je bent het niet. Deels denk ik dat daar een kern van waarheid in zit. Toch zie ik ook het effect van goed en slecht leiderschap. Stilstaan is achteruitgang. Met de houding ‘ik hoef me niet zo nodig te ontwikkelen’ kom je nooit verder naar een volgend niveau. Althans, niet op een positieve en opgewekte manier. Je loopt tegen frustraties aan, je team(s) komt/komen niet verder, er ontstaan conflicten en je helpt een team niet groeien. Goed voorbeeld doet goed volgen, toch?

Er zijn veel manieren om je te kunnen ontwikkelen, trainingsprogramma’s, goede boeken, intervisie, podcasts, fouten maken (én sorry zeggen, leren en weer opstaan), etc. Als het blijft bij het volgen van een training, het leren van een methode en een ‘o ja moment’ verandert er niets in jouw visie en gedraag als leider. In de waan van alle dag word je dan gewoon weer meegesleept in lopende projecten, uitdagingen en wat je medewerkers van je vragen. Zonder dat er diep vanbinnen een vuurtje is gaan branden, geen groei plaatsvindt na het ‘o ja moment’ blijf je als leider hangen in een fase en daarmee jouw team ook.

Als je naar je eigen manier van leidinggeven en de verhouding van jouw team tot jou kijkt, waar herken je je dan in? Volgen mensen jou omdat jij de baas bent en zij wel moeten? Omdat je elkaar aardig vindt en mensen je graag willen volgen? Volgen ze jou om wat jij hebt gedaan voor de organisatie waarvoor jullie werken, of voor hen persoonlijk? Of is er een basis van positief respect, waarbij mensen je volgen om wie je bent en waar jij als mens voor staat? Daar zit nogal een verschil in! Leg deze naast de verschillende fasen van waar een team kan staan en in ontwikkeling is en je hebt een recept voor succes of problemen. Is daar wat aan te doen? Ja! Dat begint bij inzicht in jezelf, in je team en de uitwerking die jouw leiderschap op anderen heeft. Ik ben ervan overtuigd dat als jij je wilt ontwikkelen, wilt groeien en inspireert, je samen met je team successen boekt. Waar jij groeit, ontstaat groei. Je wordt een leider waarvan gehouden wordt, een leider die zelf van zijn teamleden houdt. Een leider die ruimte geeft aan nieuw leiderschap en anderen laat groeien.

Terug naar de podcast die me raakte. Geef jij om jouw medewerkers? Geef jij om jouw eigen ontwikkeling als mens en als leider? Waar klopt jouw hart van en voor? Jouw titel van ‘leider’ helpt misschien als je start als leider en het kan zeker zorgen dat mensen je volgen (ze zullen wel moeten), maar ik daag je uit om verder te kijken, om te groeien en vanuit je hart te geven wat je in je hebt!