Seizoenen van leiderschap

Terwijl ik net (vroeg in de ochtend) opstond hoorde ik buiten de vogeltjes alweer fluiten. Waar ik tot een maand geleden in de ochtend nog in het donker achter de computer zat, kijk ik nu uit over het park voor mijn huis waar de eerste narcissen alweer staan. Een mooi moment: de lente is begonnen, het wordt weer licht en er is ruimte voor groei. Ik moest denken aan de cyclus van het leven en spontaan ontstond de link naar werk en naar het proces waar leiders doorheen gaan. De seizoenen van zaaien, oogsten, succes en rust. Herken je die? Ik neem je graag mee in mijn gedachten.

Anders dan bij het natuurlijke verloop van de seizoenen begin ik graag bij de winter. Zoals ik het zie is dit een seizoen van rust, van bezinning. Met ruimte om jezelf vragen te stellen en na te denken over wie jij bent, waar je naartoe wilt en waar jij voor staat. De basis van jouw leiderschap. Misschien werk je als zelfstandige en is deze stap toe te passen voor je weer aan een nieuwe opdracht begint. Het kan makkelijk zijn om van het één naar het ander te vliegen in de drukte van alle dag. Je werk kan op de eerste plaats komen en misschien loop je jezelf daarin voorbij? Misschien helpt het jou om eens stil te worden, te luisteren naar jezelf; jouw visie, jouw eigenheid en de waarden die je uit wilt dragen?

Misschien werk je binnen een organisatie in vaste dienst. Ook daar kan de hectiek je meenemen in de waan van de dag. Misschien heb jij juist behoefte aan bezinning, maar wordt er van je verwacht dat je juist resultaten boekt. Je kunt juist dan behoefte hebben aan een rustig moment, aan tijd om na te denken, te rusten en van daaruit nieuwe plannen te kunnen bedenken. Durf je jezelf uit te nodigen je dit te gunnen?

Mag de winter een uitnodiging zijn om even stil te staan, letterlijk? Wie ben jij en welk verschil wil jij maken in de komende seizoenen? Welke zaadjes wil jij planten en wat wil je bereiken, wat is je doel? Wat heb jij daarvoor nodig en waarin wil je jezelf uitdagen te groeien? Sta eens stil, voordat de eerste lentezon zich aandient. Je kan je verwonderen hoe uit niets, iets kan gaan ontstaan.

Vanuit de winter open je langzaam je ogen. Een zonnetje schijnt en het leven voelt lichter. Diep in jezelf brand een vuurtje en er is ruimte voor nieuwe dingen, voor plannen maken, voor ruimte geven aan wat nog kan ontstaan. Klinkt voor mijn doen aardig zweverig, of niet?

Ik bedoel het heel serieus. Nadat je tot rust bent gekomen kan er letterlijk ruimte ontstaan. Je krijgt nieuwe ideeën, je legt verbinding met anderen die met jou mee willen werken. Vanuit de rust kunnen er zomaar plannen ontstaan voor vernieuwing. De gedachten die je had komen tot bloei. Daarin kun je de eerste stappen gaan zetten.

In de vertaling naar het werk betekent dat bijvoorbeeld dat je nieuwe klanten kunt zoeken, je visie uit mag rollen of de eerste stappen kunt zetten in kennismaken met je nieuwe collega’s. Een kennismaking tussen jou en je team; daar waar ideeën samenkomen. Wat is de inspiratie van de ander en waarin raakt dat jouw doelen? Het is een seizoen van aansluiting vinden, van samen gaan ontdekken welke mogelijkheden er zijn.

Voor jou als leider een mooi moment en ook een cruciaal moment. Want wat en hoe je zaait is van grote waarde voor de zomer en de herfst, voor actie en voor de oogst. Laat je je identiteit en je kracht uit de winter zien? Zaai je met liefde en oog voor de mensen om je heen?

Tot slot: geniet! Van de zon en van de vogels. Durf even stil te zijn en je te warmen en op te laden, de balans tussen zaaien en rusten. Neem stiekem een beetje rust van de winter met je mee.

Alles floreert, dat wat je zaaide komt tot bloei. Je ziet de eerste resultaten van je inspanningen en met volle kracht ga je vooruit. Soms is het rennen, soms is het stilstaan. Alhoewel ik in de zomer ook de link leg naar een heerlijke vakantie, is het in deze beeldspraak niet het eerste waar ik aan denk. Het is een mooi moment, want je ziet nu waar je jouw inspanningen voor hebt gedaan.

Ik kan me zomaar voorstellen dat je opdrachten goed lopen, je boekt successen in de projecten die je mag leiden of je team heeft zich gevormd naar stabiliteit en de onderlinge samenwerking verbeterd. Talenten worden aangeboord en mensen kunnen ruimte innemen.

Niet alleen in materiële zin is er leven in de brouwerij, ook in de samenwerking met anderen ontstaan resultaten. Wat een resultaat van wat je gezaaid hebt.

Her en der zie je ook problemen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat álles van een leien dakje ging. Je ziet nu het licht is ook opeens waar er nog werk ligt, wat nog niet af is. Het bruist en het wordt gevierd, maar stiekem kijk je al vooruit naar de herfst en naar wat komen gaat.

Vergeet in dit seizoen niet te genieten. Zoals je in de lente deed toen de vogeltjes begonnen te fluiten. Je mag trots zijn op jezelf! Jouw kracht en inzet heeft geholpen in de mooie resultaten, je ziet daarin iets terug van wie je bent. Je inspanningen worden beloond.

Het feestgedruis van de zomer wordt langzaam minder. Het hoogtepunt is voorbij en je merkt dat het tijd is om een beetje naar binnen te keren. Samen ruim je de resten op van het moois dat jullie net hebben beleefd. De euforie kan ruimte maken voor emotie. Je begint met loslaten van iets waarin je samen grote dingen hebt gedaan. Dat kan misschien een beetje verdrietig voelen.

Nadat alles is opgeruimd en er rust ontstaat is het tijd om terug te kijken naar het voorjaar, de plannen en ideeën en naar de zomer en de resultaten die je hebt geboekt. Hoe is dat proces gegaan en waar kijk je met trots op terug? Zijn er dingen die je een volgende keer anders zou doen en wat heb je daarvoor nodig?

Na alle hectiek mag je jouw focus van buiten weer langzaam naar binnen richten. Het kan verleidelijk zijn te blijven hangen in de adrenaline van het doen. Bij mijzelf herken ik dat ik snel weer door zou willen. Ging het niet zoals gepland? Wat ging er niet goed en dan direct weer door met een verbeterslag. Ik leer om dat niet te doen. Om even stil te worden. Soms is er nog stiekem zo’n oktoberzonnetje. Het ideale moment om buiten frisse lucht in te ademen en alles even te laten gaan. Voor je het weet spoelt de regen alles weg en wacht een nieuw seizoen…

Herkenbaar? Voor mij wel. Niet alle seizoenen lopen gelijk aan de daadwerkelijke seizoenen (vaak gaan deze processen veel sneller dan 3 maanden;-)) al zie ik het in mijn huidige vaste werk vrijwel helemaal terug. Van rusten, naar plannen, naar actie en naar evalueren. Dat is heel fijn! Toch merk ik ook als ik voor mijzelf werk dat niet alle seizoenen overal gelijklopen. Herken je dat? Terwijl jij nog filosoferend nadenkt over het wat en hoe, is een collega al bezig met de taakverdeling. Of andersom, jij wilt actie en een collega denkt nog na over wat jullie eigenlijk gaan doen. Dat kan frustrerend zijn. Toch wil ik je uitdagen iets van de seizoenen mee te nemen, jezelf ruimte te geven en te bezinnen voor je begint. Af en toe stil te staan, te genieten van het lentezonnetje voor je weer mee wordt gezogen in de drukte van elke dag…